นี่ถ้า ‘นิวาริน’ ไม่เห็นแก่มูลค่าของอัญมณีดอกพุดน้ำบุษย์บุษราคัมสีเหลืองอร่ามที่เพื่อนเอามาล่อแล้วล่ะก็
เธอคงไม่ต้องปวดเศียรเวียนเกล้ากับการมาอยู่ในร่าง ‘โสมอุษา’ เพื่อนรักอย่างนี้หรอก
เป็นโสดอยู่ดีไม่ว่าดี จู่ๆ ก็ต้องมีสามี เอ๊ย อดีตสามีซะงั้น แถมยังต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
เป็นโสดอยู่ดีไม่ว่าดี จู่ๆ ก็ต้องมีสามี เอ๊ย อดีตสามีซะงั้น แถมยังต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
ทั้งๆ ที่ปกติแล้ววันๆ เขาแทบจะไม่สนใจไยดีอดีตภรรยาคนนี้สักเท่าไร
แต่พอเธอมาอยู่ในร่างนี้ปุ๊บ ทำไมเวลาเดินไปไหนหรือทำอะไรถึงรู้สึกได้ว่ามีสายตาเรดาร์ของเขาตามติด
เหมือนจ้องจะจับผิดเธอตลอดเวลา
ไหนแม่เพื่อนตัวดีบอกว่าเขาไม่มีวันแลเธอแน่นอนตราบใดที่ยังอยู่ในร่างนี้
ไหนแม่เพื่อนตัวดีบอกว่าเขาไม่มีวันแลเธอแน่นอนตราบใดที่ยังอยู่ในร่างนี้
แล้วนี่พ่อเจ้าประคุณเกิดเพี้ยนอะไรถึงได้ตามตอแยเธอไม่เลิก
เอ๊ะ หรือเขาเกิดเปลี่ยนใจ อยากจะกลับมาสานสัมพันธ์ใหม่กับภรรยาเก่าอีกครั้ง ไม่นะ!
เธอจะไม่ยอมเคลิ้มไปกับความอ่อนโยนนั้นเด็ดขาด
ท่องไว้สิ นั่นน่ะสามีเพื่อน และเธอคือนิวาริน ไม่ใช่โสมอุษา!
หมายเหตุ : ที่บอกว่า "อดีตสามีเพื่อน" ไม่ได้หมายความว่านางเอกเรื่องนี้
ใช้สามีร่วมกับเพื่อนนะคะ 5555+ แต่จะเป็นอย่างไรไว้รออ่านเล่มเต็มนะคะ ฝากคุณอธิษฐ์กับนิวารินและโสมอุษาด้วยนะคะ ^////^
