05 มีนาคม 2551

Valentine's double loves!

ผูกรักพันใจ เจ้านายตัวร้าย
อัญชรีย์ & TheLittleFinger






(แบบความรู้สึกดี... ที่เรียกว่ารัก) สาวใช้ของผมน่ะเหรอ ปัดกวาดเช็ดถูก็ต้องคอยคุมไม่ให้ทำข้าวของเสียหาย อาหารรึก็ทำไม่เอาไหน พอกินได้หน่อยคือไข่เจียว แถมยังชอบโดดงานไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนอีก เฮ้อ...ผมคิดผิดแท้ๆ ที่จ้างเด็กนี่มาเป็นแม่บ้าน คุณเจ้านายของฉันน่ะเหรอ หน้าตาดี ความรู้สูง และสุภาพอ่อนโยนสุดๆ แต่นั่นน่ะเป็นแค่หน้ากากเท่านั้นแหละ คงมีแต่ฉันล่ะมั้งที่ได้เห็นด้านมืดของผู้ชายคนนี้ เชอะ! คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก เกิดก่อนแค่ไม่กี่ปีทำมาเป็นข่มกันนักนะ ...เรื่องราวความรักหวานซ่อนเปรี้ยวของหนึ่งหนุ่มหนึ่ง (เด็ก) สาวซึ่งเริ่มต้นด้วยความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยจะ ราบรื่นสักเท่าไหร่ แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ๆ ไปหัวใจถึงเต้นตึกตักแบบแปลกๆ วันไหนไม่เห็นหน้าพานจะกินข้าวไม่ลง เมื่อเป็นอย่างนี้จะไล่ออกหรือลาออกก็คงทำไม่ได้แล้วสินะ...


(แบบ Jamsai Love Series) “ปิดเทอมกี่รอบๆ แกก็เอาแต่นอนตีพุงอยู่บนโซฟา ทำอะไรที่มันมีสาระบ้างสิ!” ประกาศิตจากจอมมารแห่งบ้าน (แม่ฉันเองแหละ -_-) ทำให้ฉันต้องขวนขวาย หางานพิเศษทำตอนปิดเทอมที่ควรจะเป็นช่วงเวลาอันแสนหฤหรรษ์ ด้วยความรู้ความสามารถระดับฉันเนี่ย -.,- คงจะเป็นงานอื่นใดไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่... เมด (ปรับคำให้ฟังหรู)...แม่บ้าน (ฟังดูกลางๆ นะ)...คนรับใช้ (นี่แหละความจริง) T^T ฮือๆๆ แถมยังพ่วงงานพี่เลี้ยงเจ้าแมวอ้วนหน้ายู่เข้าไปอีกต่างหาก โชคดีที่เจ้านายน่ะใจดี๊~ ใจดี~ (ต่อหน้าคนอื่น) เป็นสุภาพบุรุษ (ที่ไม่ใช่กับฉัน) และเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่เรื่องมากแม้แต่นิดเดียว (อ้อเหรอ...) ถึงฉันจะทำหน้าที่แม่บ้านได้แค่ 8 คะแนน (เต็ม 100) และทำให้คุณเจ้านายเจ้าขาต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ แต่ฉันจะไม่ยอมถูกไล่ออกเด็ดขาด! ก็แหม~ ปะทะกับ little devil รูปหล่อ ดูจะมีทางรอดมากกว่าเผชิญหน้าจอมมารที่บ้านนี่นะ บรื๋อ~ >O<>


(คำโปรยจากเว็บแจ่มใส)


04 มีนาคม 2551

ต้องมนตร์ไอยคุปต์


ย้อนกลับไปสามพันห้าร้อยปียังดินแดนแห่งอารยธรรมอันยิ่งใหญ่
เมื่อครั้งที่อียิปต์ยังคงความเกรียงไกร
สายเลือดแห่งเทพเจ้าขึ้นนั่งบัลลังก์ทองปกครองผู้คน
ด้วยอำนาจแห่งมหาเทพราและเทพีไอซิส
ปาลินถูกดึงเข้าสู่ยุคสมัยอันรุ่งโรจน์นั้นโดยมีแหวนอาถรรพ์เป็นสื่อนำพา
เพื่อให้เธอเปลี่ยนแปลงบทหนึ่งแห่งประวัติศาสตร์
และลบล้างมลทินของดวงวิญญาณซึ่งสถิตในแหวน
ณ ที่แห่งนี้ เธอเป็นเพียงหญิงต่างเผ่าผู้ต่ำต้อย
โชคดีได้พระนางวาลิดาห์คอยให้การดูแลอย่างอบอุ่นอาทร
หากนั่นกลับตรงข้ามกับผู้เป็นโอรส...
เรเซน ไอเมเนสที่สอง ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะไม่ทำเธอหวาดกลัวจนตัวสั่น
ความปรารถนาสูงสุดของปาลินจึงเป็นการกลับคืนสู่ช่วงเวลาอันเป็นของตน
และไปให้พ้นจากอำนาจการครอบครองขององค์ฟาโรห์
แม้นั่นจะหมายถึงความรักอันดุดันที่เขาพึงมอบให้แก่เธอก็ตาม...
(คำโปรยจากเว็บแจ่มใส)